Σίγουρα δεν είμαι ο μοναδικός γονιός που θέλει να έχει λίγη ησυχία όταν πηγαίνει στη θάλασσα. Θέλω να απολαύσω το νερό, να χαλαρώσω στην παραλία, να διαβάσω το βιβλίο μου και γιατί όχι, να πάρω και έναν μικρό υπνάκο που και που. Νομίζεις ότι είναι πολυτέλεια; Ζητάω πολλά; Προσωπικά δεν θα το έλεγα αλλά χρειάζεται εδώ να προσθέσω ότι σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία του παιδιού σου. Αν το παιδί σου είναι μικρό τότε ναι, θέλει ίσως να παίξετε μαζί, να φτιάξετε κάστρα, να κάνετε αγκαλίτσες. Όσο μεγαλώνει γίνεται πιο ανεξάρτητο και εσύ έχεις περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σου.
Ανεξάρτητα όμως από την ηλικία του παιδιού θα το ενθάρρυνα να μιλάει ήρεμα και να μην φωνάζει. Θα το μάθαινα, με αγάπη, να σέβεται τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του. «Πως θα το κάνω αυτό;» ρωτάς. Δίνοντας εσύ η ίδια το παράδειγμα˙ το καλό παράδειγμα. Αν κάθεσαι στην ξαπλώστρα σου και φωνάζεις «Κωστάκη», «Μαρία», «Βασίλη βγες γρήγορα από το νερό. Με ακούς που σου μιλάω; Τώρα σου λέω, μην έρθω εκεί»! Ή το γνωστό παραδοσιακό ελληνικό «Γιώργο έλα γρήγορα να φας τα κεφτεδάκια», αναρωτήσου αν αυτό είναι το παράδειγμα που θέλεις να δώσεις στο παιδί σου. Όταν του φωνάζεις από μακριά να βγει από το νερό ή να έρθει να φάει το τοστ του, το παιδί σου δεν θα σε ακούει. Ή μάλλον θα κάνει ότι δεν ακούει αφού ξέρει ότι εσύ θα συνεχίζεις να φωνάζεις. Και μόνο όταν σηκωθείς από τη θέση σου θα αρχίσει να καταλαβαίνει ότι μάλλον το εννοείς.
Δεν έχω τίποτα με τα κεφτεδάκια και μου αρέσει να έχω κάτι φαγώσιμο μαζί μου στην παραλία –και πιο υγιεινό και πιο οικονομικό είναι. Μα οι μεγάλες παραλίες είναι πολύβουες, θα μου πεις. Συμφωνώ αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να προσθέτω και εγώ στην ηχορύπανση. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ ή και τα παιδιά μου πρέπει να ξεσηκώσουμε τον κόσμο από τις φωνές. Ας αποκτήσουμε καλές συνήθειες ξεκινώντας ο καθένας και η κάθε μία από εμάς με τον εαυτό μας και ας δώσουμε εμείς πρώτοι το παράδειγμα στα παιδιά μας. Η παιδεία ξεκινά από την οικογένεια!
* Την ιδέα για αυτό το άρθρο μου την έδωσε η κόρη μου που ήθελε να με βοηθήσει και να το γράψω 🙂