Ένα δώρο είναι συνήθως κάτι που προσφέρουμε σε ένα άλλο άτομο όχι επειδή το ζήτησε αλλά επειδή εμείς το θελήσαμε. Σύμφωνα με το λεξικό Μείζον Ελληνικό Λεξικό των Τεγόπουλου-Φυτράκη δώρο είναι το χάρισμα, αυτό που προσφέρουμε χωρίς αντάλλαγμα. Είναι δηλαδή κάτι που δίνουμε οικειοθελώς σε κάποιον χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση.

Την περασμένη εβδομάδα είχαμε ακραίες καιρικές συνθήκες και υπερβολική χιονόπτωση στην Αθήνα. «Τι καταπληκτικό δώρο ήταν αυτό», είπε με θαυμασμό  μια φίλη μου. «Μας έκαναν ένα δώρο που κράτησε 3 μέρες!» Αυτό με έβαλε σε σκέψεις. Δεν μπορούσαμε να οδηγήσουμε γιατί ήταν επικίνδυνο, έπρεπε να μείνουμε μέσα, τα σχολεία ήταν κλειστά, τα παιδιά έπαιξαν με το χιόνι – κάτι που σπάνια βλέπουν στην Αθήνα. Ναι, ήταν σίγουρα ένα υπέροχο, διασκεδαστικό δώρο… για κάποιους. Για όσους από εμάς ήμασταν υγιείς και δεν χρειαζόταν να πάμε στο γιατρό ή ακόμα χειρότερα στο νοσοκομείο εκείνες τις μέρες. Για όσους από εμάς είχαμε στέγη πάνω από το κεφάλι μας και δεν χρειαζόταν να βρούμε καταφύγιο. Για όσους είχαμε ζέστη, ρεύμα και νερό. Για όσους είχαμε φαγητό στο πιάτο μας. Για όσους από εμάς είχαμε τους αγαπημένους μας κοντά. Ναι, για όλους εμάς ήταν ένα καταπληκτικό δώρο!

Τι γίνεται όμως με τους άλλους; Τους ανθρώπους των οποίων τα σπίτια έμειναν χωρίς ρεύμα ή θέρμανση για πολλές ώρες ακόμα και μέρες; Τους ηλικιωμένους ή τους άρρωστους που ζουν μόνοι τους και δεν είχαν βοήθεια; Τους αυτοκινητιστές που έμειναν εγκλωβισμένοι στο χιόνι για περισσότερες από 8 ώρες στον περιφερειακό της Αθήνας; Στοιχηματίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις από τις ακραίες καιρικές συνθήκες. Και στοιχηματίζω ότι θα είναι δύσκολο για αυτούς να θεωρήσουν το χιόνι ως δώρο. Το αντίθετο.

Γι’ αυτό, ενόσω απολαμβάνουμε τα δώρα μας, όποια κι αν είναι αυτά για τον καθένα μας, ας έχουμε υπόψη μας μερικά πράγματα:

Πρώτα – πρώτα, ας θυμόμαστε να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε.

Ας μην ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Και ας αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν πάντα δύο όψεις σ’ ένα νόμισμα.