Γιατί υπάρχει τρόπος να είσαι αποτελεσματική χωρίς φωνές και αυτός ο τρόπος μαθαίνεται.
«Υπάρχουν φορές που φωνάζω πολύ στο παιδί μου. Τότε σκέφτομαι ότι μάλλον δεν είμαι και πολύ καλή μαμά και με παίρνει από κάτω. Να μην σου πω τι γίνεται με την αυτοπεποίθησή μου στην συνέχεια» μου είπε μια καινούρια πελάτισσά μου. Σίγουρα δεν είναι η μόνη. Οι περισσότερες μαμάδες αντιμετωπίζουμε παρόμοιες ανησυχίες. Αναρωτιόμαστε πως μπορούμε να έχουμε αποτέλεσμα χωρίς να πρέπει να βάζουμε όχι απλά τις φωνές αλλά τις αγριοφωνάρες.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλές προσδοκίες και από τον εαυτό μας σαν μαμάδες αλλά και από τα παιδιά μας. Προσδοκίες που το πιο πιθανό μας έχουν περάσει οι δικές μας μαμάδες, γιαγιάδες, θείες και πάει λέγοντας. Πες μου μήπως πήγες σχολείο για να μάθεις πως να γίνεις μαμά; Μήπως το σπούδασες όπως το επάγγελμά σου; Άσε που στην Ελλάδα του σήμερα συνεχίζεις να ακούς συχνά από τον σύντροφό σου ότι εσύ είσαι υπεύθυνη, εσύ φταις που το παιδί σου – όχι σας – γκρινιάζει ή συμπεριφέρεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Τελικά για όλα φταίμε εμείς οι μαμάδες;
Είναι καιρός να σταματήσουν οι αμφιβολίες, οι ενοχές και τα διλλήματα που μας ταλαιπωρούν. Γιατί αυτό που καταφέρνουμε είναι να κριτικάρουμε μόνιμα τον εαυτό μας και να μην απολαμβάνουμε την υπέροχη ιδιότητα που μόνο εμείς έχουμε, αυτήν της μαμάς. Ναι, θα συμβεί να φωνάξουμε κάποιες φορές που η υπομονή μας έχει ξεπεράσει τα όριά της. Δεν λέω ότι είναι σωστό, είναι όμως ανθρώπινο. Αποδέξου το, ζήτα συγνώμη από το παιδί σου και προχώρα. Φρόντισε όμως να κάνεις κάτι γι’ αυτό ώστε την επόμενη φορά η αντίδρασή σου να είναι λίγο καλύτερη. Γιατί υπάρχει τρόπος να είσαι αποτελεσματική χωρίς φωνές, θυμούς και φασαρίες και αυτός ο τρόπος μαθαίνεται. Γιατί μαμά δε γεννιέσαι, γίνεσαι!